Overigens heb ik van familie van Desiree vernomen (die familie in Indonsië hebben in Atjeh) dat er dankbaar gebruik gemaakt wordt van de van ons geld geboden hulpgoederen.
Dat wil zeggen dat degenen die het verdelen de hulpgoederen verkopen aan diegenen die naast de kleren aan hun lijf toevallig nog een portomonnee hadden. Wie *echt* niets meer heeft, en dus het meeste behoefte heeft aan hulp kan verrotten, want daar valt niets aan te verdienen.
Andere hulporganisaties hebben al aangegeven niet meer te weten met de geboden gelden te doen, en weer anderen zitten met logistieke problemen.
Voor mij geen donaties meer op deze manier. Heel europa zit in een commerciële show, roepen om het hardst wat ze allemaal wel niet doen, en op het journaal wordt zelfs genoemd welk land nu de #1 donateur is en van wie ze het stokje overnemen.
Er *is* bij de westerse overheden helemaal geen wil om donaties te gebruiken voor lange-termijn constructies die de getroffen 3e wereld-landen een échte oplossing bieden. Er wordt alleen even makkelijk in de G8 besloten de rentes op schulden niet te vorderen, en de huidige rotzooi wordt even opgeruimd. Uiteraard alleen tot het volk deze ramp weer enigszins vergeten is.
Structurele oplossingen: daar gaat het om.
Zolang de helft van de jaarlijkse defensiekosten van de USA kunnen volstaan om *alle* honger in de wereld op te lossen, als het maar net zo goed georganiseerd wordt als die defensie, dan zijn we verkeerd bezig.
Eens even kijken hoeveel voedingsbodem voor oorlog en terrorisme je overhoudt áls er inderdaad nergens meer honger is...
En inderdaad, net zoals in indonesië nu de lokale gezaghebbenden of degenen die de kans zien hun zakken volproppen, wordt de wereldagenda net zo beheerst door diegenen die meer belang zien hun eigen zakken te vullen.
Ik ben absoluut van mening dat iedereen moet werken voor zijn boterham, en degenen die niet aan de bak kunnen moeten wat mij betreft verplicht worden geschikte werkzaamheden te verrichten in ruil voor de uitkering. Het verschil zit hem op landsniveau in het feit dat de "westerse" wereld de rest in een wurggreep houdt waar niet uit te komen is.
Om met Youp (oudejaar 2002) te spreken: Als het niet gebrácht wordt, dan komen ze het wel hálen.
Deze wereldpolitiek heeft een beperkte houdbaarheid, en als die niet geleidelijk wil veranderen, dan wordt het wel revolutie.
De keus is dan om de gehele 3e wereld van de kaart te nuken, of toch een keer naar een structurele oplossing te kijken.
Als we voor die keuze staan, hoop ik van harte dat meneer Bush al out of the picture is.